Ένας απ’τους πολλούς λόγους που η ανατροφή των παιδιών είναι τόσο δύσκολη, είναι και το ότι οι γονείς, συχνά, γίνονται δέκτες αντικρουόμενων συμβουλών. Οι περισσότερες στερούνται επιστημονικού υπόβαθρου, ενώ αρκετές είναι αποδεδειγμένα λανθασμένες.
Οι παρακάτω ψυχολογικές μελέτες που ξεχωρίσαμε από το antikleidi.com μπορεί να σας βοηθήσουν, μπορεί και όχι. Πάντως είναι ενδιαφέρουσες.
1. Το στυλ γονεϊκής ανατροφής "γονιός-ελικόπτερο” μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη
Όπως συμβαίνει με πολλά πράγματα στη ζωή, υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ της φροντίδας και της ασφυκτικής φροντίδας. Ειδικά όταν τα παιδιά έχουν μεγαλώσει.
Μελέτες κατέληξαν ότι συμπεριφορές των "γονιών-ελικοπτέρων” (ο όρος αναφέρεται στο γονέα που είναι συνεχώς πάνω απ’το παιδί του και δεν τ’αφήνει σ’ησυχία) κάνουν τα ενήλικα παιδιά τους να αισθάνονται ανεπαρκή, ανίκανα, εξαρτημένα και με περιορισμένη δυνατότητα να κάνουν σχέσεις.
Οι ειδικοί λένε ότι ο "γονιός-ελικόπτερο” επηρεάζει αρνητικά την ευημερία των παιδιών του (σε κάθε ηλικία). Κι αυτό γιατί καταπατά την ανάγκη τους να αισθάνονται ικανά και αυτόνομα. Το είδος αυτό της γονεϊκότητας παραβιάζει βασικές ψυχικές ανάγκες των παιδιών κι οδηγεί σε σοβαρές και μακροχρόνιες αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες. Οι μελέτες υποδεικνύουν ακριβώς αυτό:
Τα παιδιά των γονιών που εμπλέκονται υπερβολικά στη ζωή τους νιώθουν λιγότερο επαρκή κι άξια. Λιγότερο ικανά να διαχειριστούν την καθημερινότητα και τις πιέσεις της, ακόμα κι όταν έχουν ενηλικιωθεί.
Έρευνες, μάλιστα, σαν αυτή δείχνουν ότι αν κι οι γονείς με τέτοια στάση και συμπεριφορά πιστεύουν ότι είναι υποστηρικτικοί με το να εμπλέκονται πολύ στις ζωές των παιδιών τους, στην πραγματικότητα, τα ίδια τα παιδιά τους αισθάνονται ότι τα ελέγχουν, τα χειραγωγούν και τα υπονομεύουν.
Είναι, βέβαια, σημαντικό να μην συγχέουμε τα πράγματα:
Η συνεπής και συνεχής ενασχόληση των γονιών με τα παιδιά τους είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής των παιδιών. Διευκολύνει την υγιή τους ανάπτυξη, τόσο συναισθηματικά όσο και κοινωνικά. Καθώς, όμως, ο χρόνος κυλά, η ανάγκη των παιδιών για αυτονομία αυξάνεται.
«Ο γονέας πρέπει πάντα να’χει στο μυαλό του, πόσο κατάλληλη κι αντίστοιχη με την ανάπτυξη του παιδιού είναι η ενασχόληση κι η εμπλοκή στη ζωή του. Πρέπει, επίσης, να μάθει να προσαρμόζει, ανάλογα, το στυλ της ανατροφής του, όταν τα παιδιά με τον τρόπο τους του δείχνουν ότι «πλανιέται» επικίνδυνα στενά γύρω τους», λένε οι ειδικοί.
2. H αυστηρή πειθαρχία βλάπτει το παιδί
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι αυτές οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται, πολύ συχνά, απ’τους γονείς προκειμένου να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν, έχουν ακριβώς τον ίδιο αντίκτυπο στο παιδί με τη φυσική βία. «Τα αρνητικά αποτελέσματα που είχαν οι φωνές μέσα στα δύο χρόνια που διήρκεσε η έρευνα ήταν παρόμοια μ’αυτά που προέκυψαν σε ανάλογες έρευνες την ίδια περίοδο που μελετούσαν τις επιπτώσεις του ξύλου και της σωματικής βίας στα παιδιά», λένε οι ειδικοί.
«Φωνάζοντας, δεν λύνεις ένα πρόβλημα στη συμπεριφορά του παιδιού. Αντίθετα, το κάνεις χειρότερο», σχολιάζει ο επικεφαλής της έρευνας. Ειδικά στην εφηβεία, που είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδος, όπου τα παιδιά αναπτύσσουν την ταυτότητά τους, οι φωνές μπορεί να βλάψουν την αυτοεικόνα τους. Να τα κάνουν να νιώθουν ότι δεν αξίζουν τίποτα».
3. Ο προγραμματισμός στον ύπνο κάνει καλό
Τα παιδιά που δεν πέφτουν συγκεκριμένη ώρα για ύπνο φαίνεται πως έχουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς στο σπίτι και το σχολείο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα. Ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο παιδιατρικό περιοδικό “Pediatrics” βρήκαν πως όταν τα παιδιά άρχισαν να έχουν πιο συνεπείς ώρες ύπνου παρουσίασαν βελτίωση στη συμπεριφορά τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό οφείλεται στο ότι η απουσία κανονικότητας στον ύπνο διαταράσσει το «βιολογικό ρολόι» των παιδιών, με συνέπεια να επέρχεται στέρηση ύπνου και, τελικά, διαταραχή στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.
Γι’αυτό, μάλιστα, συνιστούν την αποφυγή της έκθεσης των παιδιών στην τηλεόραση ή άλλου είδους οθόνη πριν απ’τον ύπνο. Συνιστούν, επίσης, την καθιέρωση μίας «ρουτίνας», που θα περιλαμβάνει συνεπείς ώρες ύπνου κι άλλες χαλαρωτικές δραστηριότητες. Η επίπτωση του ακανόνιστου ύπνου συσσωρεύεται σταδιακά όλο και περισσότερο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Αν, όμως, οι συνήθειες του παιδιού αλλάξουν έγκαιρα τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι αναστρέψιμες.
4. Η άσκηση βελτιώνει τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 5.000 παιδιά έδειξε ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ της άσκησης και της επιτυχίας στις εξετάσεις σε γλωσσικά μαθήματα, στα μαθηματικά και στις θετικές επιστήμες.
Η καλύτερη επίδοση παρατηρήθηκε για κάθε επιπλέον 17 λεπτά άσκησης στα αγόρια και 12 λεπτά άσκησης στα κορίτσια.
«Η άσκηση δεν είναι σημαντική μόνο για τη σωματική υγεία. Υπάρχουν επιπρόσθετα οφέλη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους γονείς, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής κι όσους έχουν μια θέση στην εκπαίδευση, λένε οι ειδικοί.
5. Κίνδυνος από την έντονη μητρότητα
Πολλές μητέρες λένε ότι η φροντίδα των παιδιών μπορεί να προκαλέσει περισσότερο στρες απ’ό,τι τους προκαλεί η δουλειά τους. Επίσης, η εμμονή με το ρόλο της μητρότητας μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος κι αισθήματα ενοχής.
Πώς μπορούμε να συνδυάσουμε τα παραπάνω με τα πορίσματα της έρευνας ότι τα παιδιά γεμίζουν τη ζωή με χαρά και νόημα; Μπορεί να οφείλεται σε διαφορά νοοτροπίας στην ανατροφή των παιδιών. Συγκεκριμένα, η έντονη μητρότητα έχει το τίμημα της.
Μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών χρησιμοποίησε ένα online ερωτηματολόγιο, ρωτώντας 181 μητέρες παιδιών κάτω των 5 ετών σχετικά με τις πεποιθήσεις για τον ρόλο τους ως μητέρες. Στις ερωτήσεις περιλαμβάνονταν:
– Το κατά πόσο θεωρούσαν ότι οι μητέρες είναι ο πιο απαραίτητος από τους δύο γονείς,
– Αν η ευτυχία των γονιών πηγάζει από τα παιδιά κι
– Αν οι γονείς θα πρέπει να θυσιάζουν τα πάντα για τις ανάγκες του παιδιού.
Συνολικά, οι γυναίκες φάνηκαν ικανοποιημένες από τη ζωή τους, αλλά είχαν μέτρια επίπεδα στρες. Ωστόσο, το 1/5 των γυναικών που εμφάνιζαν συμπτώματα κατάθλιψης, ήταν πολύ πιο πιθανόν να επιδοκιμάσουν την αφοσίωση με πάθος στον ρόλο του γονέα. Όταν το επίπεδο της στήριξης της οικογένειας ελήφθη υπόψη, οι μητέρες που πίστευαν ότι οι γυναίκες αποτελούν τον πιο… σημαντικό από τους δύο γονείς φάνηκαν λιγότερο ικανοποιημένες από τη ζωή τους.
Οι συγγραφείς της μελέτης αναρωτήθηκαν:
«Αφού οι γυναίκες που έχουν εμμονή με τη μητρότητα αναλαμβάνουν έναν ρόλο που συνδέεται με τόσα πολλά αρνητικά για την ψυχική υγεία αποτελέσματα, γιατί εξακολουθούν ν’αντιδρούν έτσι;»
Και κατέληξαν στο συμπέρασμα:
«Ίσως, επειδή, θεωρούν ότι θα γίνουν καλύτερες μητέρες, αν είναι πρόθυμες να θυσιάσουν τη δική τους ψυχική υγεία για την ενίσχυση του γνωστικού, κοινωνικού και συναισθηματικού προφίλ των παιδιών τους».
«Στην πραγματικότητα, η εμμονή στην άσκηση του γονικού ρόλου, μπορεί να’χει τ’αντίθετο αποτέλεσμα στα παιδιά απ’αυτό που επιδιώκουν οι γονείς».
Ναι, μεγαλώστε με πάθος τα παιδιά σας, αλλά μην θυσιάζετε την ψυχική υγεία σας.
Όλ’αυτά, βέβαια, σημαίνουν, ότι επειδή η προσωπικότητα των παιδιών είναι συχνά τόσο διαφορετική, ο τρόπος ανατροφής που έχει επιτυχία σ’ένα παιδί, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα λειτουργήσει επιτυχώς και στο άλλο.
Το να είσαι γονιός, είναι απλά μια ακόμη πρόκληση!
